ENTROPİK ALEM

"Kırmızı Çocuklar Ülkesi "  Kutsal bir çiçek dokunuyor yüzümün sokak aralarına, koklamak nedir bilmiyor hiçbir pencerem şimdi... Bir pencerem yok,kapımda ... Ellerim gece ve patlama sesleri ile dolu bir aydın gün . Günleri saymayı unuttum çoktan . Saymak nedir bilmiyorum ben . 13.5 Milyar yıldır evren,4.5 Milyar yıldır dünya ve  200.000 bin yıldır insan var diyor modern  kuramlar, ama ben, ben ne zaman varoldum, varoldum mu ben ? Varolmak nedir bilmiyorum. Kitaplar aşkı ,ekmeğin güzelliğini, çiçeklerin kokusunu, kuşların cıvıltısını ve denizin bir tene değmesini resmetmis, oysa benim değmiyor tenime deniz, acıdan başka ,deniz ise üzerime inen modern bilimin bombaları,modern silahları... Burası Filistin kankırmız çocukların ülkesi. Biliyorum matematik gökte uçakları,denizde gemileri yüzdüren bilimin dili ama benim tek dilim yanan tenim. Kırmızı çocuklar ülkesi Filistin burası... Evet atomun çekirdeğinde nötron ,proton ve etrafında elektronlar var lakin bunları bizl

🦋Beyazladım,sanırım saçlarımdan aşağı bir sokak süpürülüyor... Ben kime bir kapı açsam kolu elimde,kırığı kalbimde kalıyor... Sesi soluğu olduğum bu su damlası benden öte herkese ab-ı hayat... Bilmem belki de insan olmaklık bu. Derler buna "insan nisyan ile maluldür " diye bunu yakama ilistirip dolaşıyorum avare gibi caddelerin yola bakmayan yönlerinde . Bazen kendimi bir mandalina bahçesinde düşlüyorum. Bir tırtıl olmaklığım var,zira içimin yüzü ,büyüdükçe hüzün doluyor...    Kimi taşısam sırtımda kırık bacaklarıma rağmen,indirdiklerim hep bir feryat içinde . Ya hu;kırıldı sırtım,çatladı kaburgam,mandalinalar hep ezik,azıcık soluklanayım... Değil miyim, ben insan? Geçti yüzümden,uçaklar,gemiler,arabalar ve martılar,sırtımdakiler e beraber . Yüzüm uzak bir yol kendime şimdi. Bazen hiç nefes alamıyorum,bir boğulmak nedir,en iyi gırtlağım bilir. Gırtlağım,sözcükler ve nadide hislerde bilir  Bilir soluğum tıkanmak bir başka aleme açmaktır gözlerimi.. Sahibine ulaşamamış bir mek

      Belki insan akıl etmek ile sonsuz bir kedere müptela olmuştur kim bilir...Hem bir taştan öte kılan bizi içimizin hisleri değil mi, taşan, kavuran, yakan bizi...     Biraz yol olmak eylemi var hepimizde, bilirsin yol gitmek demek, lakin yol çok, gitmek nereye ... Herkes gider yolun birine ama her yol bir yere götürür mü bilmiyorum. Misal kaybedince insan nazenin bir soluğu, bir sevgiliyi nereye gider, var mıdır yol götürecek kişiyi. Biraz bizimle gelir yol, içimizdedir, kaçsak nereye bizi bulan ,bize çıkan bir yol, bir sokak . Anlamadığımızı sandığımız herkes başka bir yolun yolcusu, insan bir yoldur kalpten kişiye.  İnsan bilmek ile yol arar, yol olur, yol bulur, yolda kaybolur. Delirmek gibi ,özgürlük aklın kederinden kurtulmak olur mu ? Bu müptela olunan sonsuz kederi, delirmek eylemi çözer mi, bir çiçeği düşlerken delirmek mesela .Yol çıkar mı denize bakan bir sokağa, bıraksak aklı bilinmeyen coğrafyalara... Aslında bilmiyorum... Ya sence ...     Saçlarımda ak, aklımda bir kaç

 Çalıyor ,kulağımda gramofon. Şarkılar yağmurlu havalarda ciğerlerime batar benim. Neşeti hiç sorma o bıçak zaten "hep sen mi ağladın bende gülemedim yalan dünyada" tam kalbimi deldi bu darbe,bana bir ameliyat lazım annecim. Betonu oldum olası hiç sevmem,çünkü beton "ölümdür yaşanan yalnız başına,aşk iki kişiliktir" şiirinden hic anlamaz ,birde senin üşüdüğünü bilme beton... Beton üşümez ama ben üşürüm yaşayarak. Üşüyoruz... "Haberin var mı demirkapı,kör testere,taş duvar,duymaz mısın ey gökyüzü sesimizi,bu uğursuz akşamın yok mu sabahı" diyen şiir ,hani yetiş artık yağmur can alıyor bizden,ekmek evlat,su sevgiliyi götürdü. Soğuk... Çatlamış duvarlar sürerim dudaklarıma,dudaklarımı en çok sevgili sever birde toprak. Toprağı geç ama sevgili öptü mü utangaç kızarmış bir yüzle ansızın ,bana gece gün olur,ışık en çok beni tanır o zaman... Karanlık şimdi ,ne dudak ne sevgili ne utanmak sadece toprak. Karanlık. Güneş yıkar cesetlerimi sabaha karşı he

🦋Çizilen şu gökyüzünden ,insan neden aşağı düşer ki ... Kanatlarım sığmaz içime aslında ben bilirim uçmak eylemini lakin,koşmakta uçmak kadar Tanrısal değil mi? Hem koşarken düşmezsin gökyüzünden,yeryüzünde yuvarlanıp,takılmak bir taşa belki biraz rahmanidir benim için... Gökyüzünden, kışa tohum düşer yüzüme,tamam lakin, yaz olmadan tohum kışa çatlamaz ki... Dersen ki illa kırıl ve çatla ,o zaman sızmaz mı su içimize ... Çürümez mi yazın tohumu kışın. Dayıcım sende bir şeyler söyler misin lütfen ? Deki yani ne bileyim bu tarla kürekle sürülmez diye,ot biçilmeden saman olmaz de mesela,bir ceylan yavrusunu bir kurt doğurmaz de misal. 🍃Sanırım kendini anlatmak bir nükleer denemeye engel olmak kadar zor,ya da bir füzyon tepkimesini durdurmak gibi.Biraz matematiksel ama olsun. 💐Beni en iyi belki de bir dağ keçisi anlar,sarp yamaçlardan gökyüzünü öperken ,bir parça ot doyurur ya karnını. Beni en iyi o anlar ,çünkü gökyüzüne en yakın o, hemde ile  korku dolu iken . Şimdi sen di

Minimalist Bir Düş 🌼🍃 Bıraktım bir dağ yamacından ruhumu sonsuz bir düşün boşluğuna.... İsrafil ve sur akar düşlerimin gecesine... Üfflee... İçim kıyamet... 🐞 Mızrak sapladım göğsüme,göğsüm bir cenk meydanı ...Atlar çiğner cesedimi sabahın aydınlığında...Asil atlar sürükler beni,uzakların yakınlarına doğru... Uzağım kendimden, yenilmiş bir mareşal kadar hırçın, devrilmiş bir kral kadar tedirgin,kaybedilmiş kutsal bir toprak parçası gibiyim.Tarumar edilmiş bir şehir... Tüm yaralarıma şiirler bandırdım,çıplak kelimeler örter ruhumun dehlizlerini ... Cephedeyim kurşun parçalamış zihnimin güzel aşklarını. 🚲 Ekmek var mı abi,sencede bir ekmek bu kadar pahali olur mu yahu ? Ekmek bu ekmek heeeyyy!!! Şurdan bir açma verir misin? Ohaaa 5 TL açma mı olur lan, kapalı kalsın o zaman verme ... Ev kirası 4.000 TL oldu, ev değil villa sanki hemde bodrum katı ...  Kaptan şurdan bir  öğrenci alır mısın? Kimliğini göster abla,öğrenci kimliğim yok,eee üstünde de üniforma yok  teyze 38 ya

1+1=7 NEDEN OLMASIN  Değmedi tenime Adem'in yapıldığı çamura yağan bir damla yağmur ... Kovulmuşsam cennetten ne var,cennet gözlerimi kapatınca içimin vahasına aydınlanan bir mum... Rüzgarlı hava, Korkuyorum ve tedirginim... Ah Tanrım çok anakronik soluyorum.. Soluğumu tıka artık... Havva sen dur lütfen ... Yüzümü bir aynadan tıkıştıryorum kalbime... Ben çünküsüz cümlelerin nesnesiyim.. Bilir misin 2+4 bende her şey edebilir,çünküsü yok. Deki; bir deli, yıkık bu kentin en akıllısı olabilir . Tanrım çirkin güzellikler görüyorum,uçan zürafalar,sürüngen insanlar,kaçan bir kuş,yeşil bir at,kırmız bir sinek ,vadisinde gezinir  içimin... Aydınlık bir gece ,karanlık bir gündüz burası. Akıllanmak için kendimi bir akıl hastanesine kapatmamam lazım biliyorum.Belkide bir tapınağa kapatıp kendimi 63 yıl durmadan sussam lazım. Delirmek hakkını elinde bulundurmak diyen şaire merhaba. Biliyorum başımı yasladığım bir odun parçasından başka anlayan olmayacak beni. Hem sözcükler taşıyacak ruhumu bir

Bu bozkır yüzümün arşa değdiği yer... İşte tam burda yükselsem yukarılarda bir Tanrı bulur muyum bilmem... İşine bak lan deme bana,tanrı yükseklikten ötedir seni kendini bilmez . Dur bak ağzım bozuk benim sevgilim. Küfür edebilirim .  İsa'nın havarileri kederi nasıl içerdi bilmem, Ne  bileyim bir sahabe hiç mi hüzün çekmedi yüzüne bakarken o Efendi'nin.  🧪🔭 Neyse konuyu dağıtma, bak yazma bağlı şu penguen gibi yüreyen teyze varya halen kirada,kiralar da yüksek ...Diyorum ki bu teyzede hep bir bilimkadını edası seziyorum... Sir İsaac Newton yer çekimini bulmamış olsa bu teyze bulurdu ... Teyze hadi ver ellerini öpeyim bilim aşkına..  🐞 Arşınlıyorum  hayatı ,ipi ceset kokan bir ten var üzerimde ...Bak ama bu yaşamı sevmediğim anlamına gelmez,hayatı en çok ondan vazgecenler sever ... Tam buraya ait bir ayet ilistiriyorum göğsüme. "Kimse kendisi için gizlenen müjde ve mutluluğu bilemez." Ama sevgili Rabbim çok olasiliksalsin sen öpücük 😍 🌾 Çıldırıyorum bu bilinmezliğ

İmparator Devrilir  Yollardayım... 🌿 Yamacı dik bu yaşamak yüzüme vurur ışığını, Alnım meydanı bir taarruzun adı yaşamak... 🎊 Oldum ben,var gibi, Lakin bir mevsim masal içim,uzak kendisi olmaktan, Her uzak çok yakın gelir bana her durakta... ☘️ Toprak secde etmenin onuru içinde karşımda durur, Durur ve bir papatya savurur külleri, Bir kör karınca ayaklarıyla içimin toprağını deler, Deler,yırtılır kalbim topraktan ateşe... ⚛️ Bilmiyorum, Ben öldüm mü,varolan nerde ve nasıl? Vaha bu,bir tren ıslık çalar,giden her hüznün ardından... 🍃 Hey sen peygamber , Muhattabısın Tanrının, Bense kuşların,taşların ve atların, Öldük mü ikimizde, Cennet kime? 🐞 Parka giden bir çocuk arşınlar içimin yüzünü, Bir gelin şarkı tutturur,bir bebek doğar coğrafyamda, Yağmur yağar ,bir kilim silkelenir komşunun balkonuna, Bir kavuşmak olur garda, Bir çay içilir çeyizlik cam bardaklarda, Bir türkü değer kenarına bir camın, Deniz bir aşığa daha dalgalanır... Biri ölür,biri gider,biri gelir suyun buğusunda... Bi

Uzun süre sonra bir kelimeye değdi elim. Yandı... Biliyor musun ? İnsanlar çok farkında(sız). İçimin ürkek bir erkek çocuğu var.Tenini sözcükler yakıyor,çiçekler ,bahar ve çocuklar gibi... Aslında tanırız birbirimizi ,hepiniz ile beni,ben ile hepiniz ... Cebindeki son yol parasını yırtık ayakkabıya rağmen dilenen o çocuğa  verenim ben. Olsun yaz ise yürürüm kış ise rahmet yağar tenime ...Tenim çiçek bahçesi ... Metroda yaşlı teyzeye ,amca ve dayıya hastaya yer verenim ben ,günde 12 saat karın tokluğuna çalışıyor olsamda,ayakta duracak halim yoksa da . Başkasının yerine utananim ben,başkaları için ağlayan,başkasının kederini içinde yeşertenim ben... Çiçek bahçesi içim bilmiyorsun ... Düşler Kuranim ben,bana dokunmayan yılan hickimseye de dokunmasın diye yılanın karşısında duranim. Akbilinde para kalmayınca indirilmek üzere olan o güzel kızın yerine akbil basanım ben,utançtan da para kabul edemeyenim ben.Eve nasıl döneceğim onu bilmiyorumum ben. O güzel bebeğin ağzına limon s

Dur ,hayır!!! Sürüklenmem gerek bu suyun dibine kadar... Dibine kadar ... Taşa, bir başımı vurmayalım... Evet sen, ne diyor lan bu dediğin yerde soluk almalıyım...Soluk... Soluk demisken, tam  burada oksijenin ne kadar önemli olduğunu akciğrerin yeterli oksijen alamadığında anlıyor insan... İnsan aslında çok şeyi sonra anlıyor .... Anlıyor ki insan, yaşam geçici bir rüya... Müslüm Gürses kadar severiz bizde,deli gibi sevmek ruhumuzda var ...Burdaki temel kelime deli ...İnsan deli midir? Neden olmasın ki? Hem insan çokta akıllı sayılmaz... Şu çağa bak lan akıl bunu yapar mı ? Beni sevmeyeni ben hiç sevmem dedikten birkaç saniye sonra sevdiceğin akla geldiği ama ben onu çok seviyorum ile biten o kendine bile itiraf edilmekte zorlanan düşünce gibi biraz da yaşamak ... Biz sevmesekte yaşarız...Zorunlu bir koşullu varolmak dünyası bu... Herkes başını suyun dibindeki taşa vurmuş gibi... Her yer kalabalık lakin herkes yalnız ... Ahhh Tanrım ! Sanırım seni herkes daha iyi anlıyor artık... Bili

🎻Sızı... Biraz sızıntı hayat,yokken arasından sızıp,varolmaya akmak gibi... Derin bir sızı değil mi varolmak? 🐞🔬 Barış Altıntaş  Kitap :"Düş Alemi" Düşle...

🌿Ötesiz bir zaman dilimi bu... İçimde geçmişten o ilk su damlasından şimdinin vahasına bir soluk uzanıyor... 🌾Gözlerim çokça yaşamları resmetti bir araba camının  boğusundan... 🎻Herkes yaşıyor,her şey varolmanın,daha çok varolmanın ,biraz daha ,azıcık daha varolmanın  tedirginliğide... 🍉Atomun merkezinde dönüp duran bu elektron,46 yaşındaki teyze,millete artık borç dahi vermeyen bakkal,yanlış hesaplar yapan bu mühendis,her gün ameliyatlara giren profesör ve dişisini etkilemeye çalışan,türlü danslar yapan ve şarkılar şakıyan bu kuş,hep birazcık daha varolmanın kederinde... Abi tamam özür dilerim otobüs şoförleri ve makinistlerde biraz daha varolmak derdinde... İyi de ama hepinizi yazamam ki yazı uzun oluyor,zaten okumuyorlar abi ya... Kalmış olduğumuzun neresindeyiz... Mezarlıklar gördüm,anne rahminden doğup,an ve sona doğru uzanan...Yeni doğmuş olmanın çığlığı ve ölümün soğuk sakinliği arasında kalmış herkesliklerimiz ... Çağdaş coğrafyalarda siyaset ve bilimin pişirdiği çocuklar d