ENTROPİK ALEM

Her şey aynı... O mağaradan ilk çıkış anımızdaki tedirginlik,bilinemezlik,zihnimizin ve kalbimizin muğlaklığı modern dönemin debdebesinde halen soluyor...  Toprağa ellerimizin ilk değişi ve karnımızın açlığı,doymak bilmeyen gözlerimiz ve kuvvetimiz yetince zalimliğimiz ve köle ettiklerimizin hepsi aynı...  Aynı,o mağarada gözlerine gözlerimizin değdiği o güzel kadının ruhumuzdaki iklimleri tarumar edişi,ilkel olan bu yüzyılın 21'inden daha insacıl...  Ve ilk soluktan bu yana kavgası hep kendisi ile olan bu madde ve mananın ötesindeki biyolojik organizma,hem tüm varlığın en mucizevi detayı,hem de en acınacak durumda olanı...  İnsan muamma,kendi kıyısının bilinemezi...  Aynı,kendimi o mağaradan çıkan ilk adamın varoluş karşısındaki merak,heyecan,korku ve açlık duygusu içindeki haline denk buluyorum,  Ruhum,kalbim ve zihnim... Aynı tedirginlikte...  Barış Altıntaş Anekdot Kitap:"Düş Alemi"

Zar ve zor.... ...ki bu söylediklerin sanki eylemine düşman bir asker gibi... Yani anlattığınız değilsiniz ,zülme küfür edip,nedensel sonuçlar dolayısıyla zulmediyorsun. Zihnin ve kalbin kendi uçurumlarından aşağı yuvarlanıyor,sen başarmak eylemini,birinin kalbine ve zihnine acı tohumlar ekerek elde ettiğini sanıyorsun,herkesin bir zaafı var,senin ki başarmak... Başarmak bir kalbe bir fidan ekmek olmalı,belki de sadece ekmek olmalı,hakkına girmeden bir alınteri işçisinin,bir düşünce işçisinin... Zar ve zor ...Velhasılı kelam insan insanı yoruyor.... Barış Altıntaş Kitap:"Düş Alemi" .

Sana bu satırları Bağcılar çöp tenekesinden yazıyorum. Biliyorum sen lüks,şatafat ve muhteşem kurgulanmış bir hayatın müsebbibi olmak için soluyorsun... Lakin hayat açlık,yokluk,yoksulluk,adaletsizlik üzerinden realitesini devam ettiriyor. Buna kimle sebep oluyor biliyor musun? Ben,sen ve o sanattan,insanın mükemmeliğinden,erdemden,aşktan ve adaletten sürekli dem vuranlar ... Hayat hiçte öyle şiirlerdeki ve aşk masallarındaki gibi değil ... Bağcılar çöp tenekesi şahidimdir ki insan kendi içinde tüm evrene yetecek kadar kötülük barındırıyor. Bu satırları Bağcılar çöp tenekesinden yazıyorum ve son verirken satırlarıma, Diyorum ki ; Farkında ol kendinin ve varolanın Geçiciliği tescillenmiş bu misafirhanede erdem kıblen olsun. Bağcılar çöp tenekesinden sevgi ile. Barış Altıntaş 

"Düşle" Eski zaman çağlarının modern müdavimiyim ben.Ben ve zati kalbim,aynı zamanda yeniye dönük eskiye aşık zihnim ile beraber yaşam arşınlıyorum kendi gölümün,deniz sanılan kıyısında... "Düşle" Kırmızıyı  kendi coğrafyamın yitik halkına armağan ederken, o mütevaziliğin beyaz kibri dokunuşlarım... "Düşle" Kaldı ki ,kalmayan her şey zamanın kalu belasına yenik,kalmak,kalanı varedenin tanım kümesi... " Düşle" Yaşam kendi olasılıklarının tebessümü, Her olasılık bir mucizeye gebe...  "Düşle" "Barış Altıntaş"